Het is tijd om te erkennen dat de LHBTI-beweging helemaal padje af is en verdwaald is in lege politiek-correcte identiteitspolitiek. Het is voor de gewone mensen echt niet meer duidelijk wat we nou willen met gender en seksualiteit en waarom.
We zullen zo snel mogelijk orde op zaken moeten stellen want we verliezen heel snel geloofwaardigheid onder de bevolking. Rechts-conservatieve krachten lachen zich helemaal stuk om ons politiek correcte gestuntel, en die zijn hard bezig om dat aan te grijpen om de hele LHBTI-emancipatie te ondermijnen.
De hoogste tijd dat wij zelf schoon schip maken dus en dat we onze geloofwaardigheid weer terugpakken! Mijn voorstel als een eerste aanzet voor de discussie:
- Geen letters of plusje meer achter LHBTI. Met deze vijf letters dekken we het gehele spectrum van diversiteit op het gebied van gender, seksualiteit en sekse. Deze vijf letters zijn echt meer dan genoeg. We vragen aan Nederland om deze vijf letters goed te snappen, en we beloven er verder niets meer bij te stoppen en geen verdere verwarring te zaaien. Queer kan gebruikt worden als parapluterm voor de LHBTI-beweging.
- We nemen afstand van alle “woke” vlaggen en gaan gewoon weer terug naar de ouderwetse regenboogvlag, immers het perfecte symbool voor het gehele spectrum van gender en seksualiteit. Dat we andere slachtoffers van het witte heteronoratieve patriarchaat steunen en daar actief bondgenootschappen mee vormen spreekt voorzich dus het is onnodig om dat in de vlag verder uit te dragen.
- We benadrukken dat de LHBTI-beweging niet staat voor het ontkennen of afschaffen van de concepten mannelijk en vrouwelijk. We nemen afstand van de non-binaire en pronouns-gekte. We erkennen dat dit fenomeen geen wetenschappelijke basis heeft. We erkennen dat het maken van onderscheid tussen mannelijk en vrouwelijk een normaal en natuurlijk onderdeel van mens-zijn is. We erkennen dat het voor het levensgeluk van mensen van belang is dat zij een positieve en ondubbelzinnige identificatie hebben met hun primaire genderidentiteit (man of vrouw). We willen mannelijkheid en vrouwelijkheid vieren, verbreden en verdiepen, maar niet ongedaan maken of wegpoetsen. Genderneutraliteit streven wij alleen na in de zin dat we niet willen dat onnodig onderscheid wordt gemaakt tussen de genders: woorden als ‘directeur’, ‘verpleger’, ‘wiskundige’ en ‘schoonmaker’ moeten net zo makkelijk met mannen als met vrouwen geassocieerd kunnen worden.
- We verhouden ons kritisch ten aanzien van de sterk groeiende groep jongeren die zich als trans of non-binair identificeert. Ook om de zeer kwetsbare trans-groep in ons midden te beschermen, verzetten we ons sterk tegen “trans als hype”. We willen niet dat mensen zonder gesprekken met gekwalificeerde interdisciplinaire professionals kunnen besluiten om hun geslacht te wijzigen.
- We formuleren duidelijk welk systeem we willen omverwerpen en waarom: het gaat om het heteronormatieve en patriarchale systeem dat 12.000 jaar geleden is ontstaan met de neolithische revolutie en de opkomst van bezit. We willen af van de aanname dat iedereen hetero is tenzij je uit de kast komt. We willen niet ontkennen dat er een heteroseksuele meerderheid is en we willen ook zeker geen hetze tegen “de witte heteroman”. We willen wel ruimte voor het feit dat naast heteroseksuele ook veel mensen homoseksuele en biseksuele gevoelens en verlangens hebben. We willen lossere en minder stereotiepe invullingen van de concepten mannelijk en vrouwelijk. We willen geen overwaardering van mannelijkheid en onderwaardering van vrouwelijkheid meer. We willen erkenning voor het feit dat elke man vrouwelijke kanten heeft, en elke vrouw mannelijke kanten. We willen erkenning voor gender en seksualiteit als fluïde. We willen dat hetero’s snappen dat zijzelf ook slachtoffer zijn van een samenleving die dat niet erkent.
- We willen af van het taboe op het bespreken van homofobie in religieuze culturen en onder etnische minderheden. We willen dat er goede en stevige kritiek op de multiculturele samenleving mogelijk is, waar deze een bedreiging vormt voor de waarden van de seksuele revolutie en voor de Nederlandse cultuur als open, vrij en tolerant.
- We nemen tegelijkertijd afstand van politieke en maatschappelijke bewegingen die de LHBTI-agenda in een islamofobe of extreemrechtse agenda vouwen. We staan kritisch ten aanzien van de claim dat de Nederlandse cultuur tolerant en vrij is, en zien hoe dit in de praktijk vaak eerder een wensbeeld dan een realiteit is.
- We zijn kritisch naar de wijze waarop LHBTI-emancipatie wordt gemobiliseerd in allerlei politieke agenda’s die geen bedreiging vormen voor de patriarchale en neoliberale status quo. We verzetten ons tegen de excessen van regenboogkapitalisme, pink washing en homonationalisme, en maken ons zorgen over hoe dat de Gay Pride heeft uitgehold. Tegelijkertijd willen we dat partnerschappen met de LHBTI-beweging mogelijk zijn, mits deze partners voldoen aan de hoge eisen die wij als beweging van ze stellen. We willen van onze partners zien dat zij het heteronormatieve patriarchaat echt fundamenteel uitdagen, in woord en daad.
- We willen aandacht voor het belang van seksueel plezier en seksuele ontplooiing. We willen erkenning voor het feit dat seksualiteit in de eerste plaats een sociale functie heeft, en pas in de tweede plaats een voortplantingsfunctie. We willen af van het taboe op fetisj en BDSM. We erkennen dat machtsverhoudingen onderdeel zijn van het seksuele spel en een aanjager zijn van seksueel genot. We vinden consent essentieel, maar willen voorkomen dat het hameren op consent leidt tot een taboe op de spannende en leuke relatie tussen macht en seks.
- Tegelijkertijd willen we niet dat de LHBTI-beweging alleen maar met seks wordt geassocieerd. Op openbare events zoals de Pride waar ook families en kinderen aanwezig zijn, beschermen we hen tegen seksuele uitingen. Seksuele ontplooiing is belangrijk en het is fijn als daar een infrastructuur voor is in de vorm van clubs en sauna’s, maar de openbare ruimte die gedeeld wordt met anderen is niet de plek.
- We willen erkenning voor het feit dat LHBTI’s worstelen met trauma wegens het opgroeien in een heteronormatieve samenleving. We erkennen dat dit trauma kan leiden tot excessen op het gebied van seksueel gedrag, drugsgebruik en ander hedonisme. We eisen de beste mentale gezondheidszorg om dit trauma aan te pakken, en verzetten ons tegen de wijze waarop de farmaceutische industrie de problemen met onze mentale gezondheid uitbuit door overmedicalisering.
- We vragen de brede samenleving om zich te verdiepen en te verplaatsen in onze uitsluitingservaringen, vanuit de overtuiging dat iedereen hier wat van kan leren en iedereen zich er wel in kan herkennen. De worstelingen van LHBTI’s laten namelijk het beste zien wat de problemen zijn met de patriarchale heteronorm, en daar zit iedereen in gevangen, inclusief hetero’s zelf. We willen dus erkenning voor LHBTI’s als kanaries in de kolenmijn.